Na de succesvolle introductie van de Lambda werd begonnen met de ontwikkeling van een iets grotere auto met een V8 motor. Dit project kwam in een stroomversnelling toen Lancia werd benaderd door een Amerikaanse zakenman met het plan om in Amerika een nieuwe fabriek te bouwen. Amerikanen zouden de fabriek financieren en Lancia zou een auto ontwerpen voor de Amerikaanse markt. Toen Lancia eind 1927 met de prototypen naar New York reisde bleek het om zwendel te gaan, opgezet om aandelen te verkopen in een onderneming die niet meer dan een luchtbel was.

Het ontwerp werd vervolgens aangepast aan de Europese markt en door Lancia zelf in productie genomen. De Dilambda heeft uiteraard de voorwielophanging met verende fusees en verder een modern maar conventioneel chassis waarop carrossiers zich konden uitleven. Door het Amerikaanse avontuur was het een grote, zware auto geworden, uitgebracht in het topsegment van de markt en meestal voorzien van een statige carrosserie. In zijn klasse is de Dilambda een goedrijdende auto, maar met zijn 4 liter V8 met bovenliggende nokkenas net niet stil genoeg in vergelijking tot de concurrentie.