Na de overname van Lancia door Pesenti in 1955 was er weer geld om nieuwe modellen te ontwikkelen en de nieuwe technisch directeur Antonio Fessia mocht een nieuwe weg inslaan. Gevolg: een auto met voorwielaandrijving, de Flavia.

Alleen DKW, Adler en Citroën hadden succesvol een voorwielaandrijver op de markt gebracht maar voorwielaandrijving had ook een nadeel. Er waren namelijk aandrijfreacties voelbaar in het stuur. De Flavia geldt als de eerste voorwielaandrijver waarbij dat niet meer het geval is en sommige onwetende Flaviarijders ontdekten pas dat ze een auto met voorwielaandrijving hadden gekocht, als ze voor het eerst sneeuwkettingen om moesten leggen. Die plachten zij immers uit gewoonte om de achterwielen aan te brengen! Het onderstel van de Flavia is zelfs zó goed, dat het nòg kan wedijveren met veel auto’s die nu op de markt zijn.

Om zo min mogelijk gewicht vóór de vooras te plaatsen en om het zwaartepunt zo laag mogelijk te houden, heeft de Flavia een boxermotor die de helft korter en veel lager is dan een lijnmotor. Motor en versnellingsbak zijn met de wielophanging samengebouwd in een subframe dat op zes punten in rubbers aan de carrosserie is bevestigd. Achter is een buisvormige starre as op bladveren toegepast, met panhard- èn stabilisatorstang.
De Flavia heeft standaard op alle wielen schijfremmen en een gescheiden remsysteem met rembekrachtiging. Stuurbekrachtiging was vanaf 1967 leverbaar.

Over de styling van de berlina zijn we na 40 jaar nog niet uitgesproken en in 1967 kwam er een restyle, de Milleotto. Na de overname door Fiat kwam er in 1971 een tweede restyle en werd de auto omgedoopt tot 2000. Pininfarina ontwierp en bouwde de wonderschone Coupé, Vignale de Convertible en Zagato de Sport met zelfs voor zijn doen een heel extreme vormgeving.